شکاف کوچکی برروی پیله کرم ابریشمی ظاهر شد. مردی ساعت ها با دقت به تلاش پروانه برای خارج شدن از پیله نگاه کرد. پروانه دست از تلاش برداشت . به نظر رسیدخسته شده و نمی تواندبه تلاش هایش ادامه دهد. او تصمیم گرفت به این مخلوق کوچک کمک کند.با استفاده از قیچی شکاف را پهن ترکرد . پروانه به راحتی ازپیله خارج شد ،اما بدنش کوچک و بال هایش چروکیده بود. مرد به پروانه همچنان زل زده بود.انتظار داشت پروانه برای محافظت ازبدنش بال هایش را بازکند. امااین طور نشد.درحقیقت پروانه مجبوربود باقی عمرش راروی زمین بخزد،نمی توانست پرواز کند.مرد مهربان پی نبردکه خدا محدودیت را برای پیله وتلاش برای خروج رابرای پروانه به وجودآورده.به این صورت که مایع خاصی ازبدنش ترشح می شودکه اوراقادر به پروازمی کند.بعضی اوقات تلاش وکوشش تنهاچیزی است که بایدانجام دهیم .اگرخداآسودگی بدون هیچ گونهسختی رابرای مامهیاکرده بوددراین صورت فلج می شدیم ونمی توانستیم نیرومندشویم وپروازکنیم.
