نكته ها وتوصيه هاي تربيتي كودكان

1/آسيب هاي تربيتي اي كه از جانب اوليا و مربيان به قصد تربيت و اصلاح رفتار و از روي دلسوزي و محبت به كودكان وارد مي شود احتمالاً بيش از آسيب هايي است كه از جانب ديگر عوامل صورت مي گيرد !

2/اگر مي خواهيد فرزندتان نسبت به مسئوليت هاي خود بي تفاوت نباشد حساسيت بيش از حد نسبت به مسئوليت هاي او نشان ندهيد .

سعي كنيد ظاهراً بي تفاوت باشيد تا او خود به تكاليف و وظايف خود حساس شود)

3 / براي رسيدن به اهداف تربيتي ،

اگر مي خواهيد سريعاً به مقصودتان نائل آييد آهسته و تدريجي حركت كنيد .

4 / تربيت كردن ، رها كردن متربي از بستگي ها و وابستگي ها به سوي رشد و تعالي است و نه رام كردن و مطيع كردن او در دام خواسته ها .

" يقبُضكَ عَمّا لك و يبسُطكَ فيما لَه "

"قبض مي كند تو را آنچه براي توست

و رها مي كند تو را در آن چه براي اوست. "

5 / آموزش راه هاي رسيدن به حقيقت مهم تر از خود حقيقت است .

اين راه ها را به كودك نشان دهيد .

6 / مهارتِ سكوت

غالباً بيش از مهارتِ حرف زدن ارزش اثرگذاري دارد .

با مهارت سكوت پيام خود را به كودك برسانيد .

7 / معمولاً پدر و مادر در اثر حمايت و

محبت نمي توانند كودك را به قدر كافي به خود واگذارند. در محبت نمودن معتدل باشيد ،

زيرا ساختمانِ تربيتِ متعالي بر شانه هاي محبت متعادل بنا مي شود .

8 / كودك در خانواده به خاطر مراقبت هاي افراطي و بايدهاو نبايدهاغالباً خودش نيست

همه چيز را طوطي وار اقتباس مي كند ؛ او به جاي اين كه نقش بگيرد ، نقش بازي مي كند . بنابراين اجازه بدهيد كودك ، هنر خود بودن و خود شدن را در خود شخصاً كشف كند .

9 / يكي از ظرافت هاي هنر تربيتي اين است كه هرگز در هنگام تنبيه ، كودك را تا مرحله اي از پافشاري پيش نبريم كه در آن خود را محكوم يافته تلقي كند،بلكه مقاومت مانع را چنان حساب كنيم كه بتواند بر آن فائق آيد و تنبيه ، ابزاري براي آگاهي باشدو نه براي ترس و تهديد.

10/ در برنامه هاي تربيتي بايد

 پيام تربيتي به گونه اي طرح و ابلاغ گردد كه مخاطب آن را يكي از پديده هاي ذات خود حس كند